La candidatura escanada - 3ena partida

Aquel rescontre entre Pompidor e Lafont, i erem pas çaquela podèm dire sens cap de dobte que se debanèt coma aquò :

3ena partida – La Republica en dangièr

Un brave moment, Pompidor demòra los uèilhs tancats sul plafond, perdut dins sas pensadas. Detz ans a, aquò èra el plaçat sus una cadièra, mentre que la persona jaguda dins lo liech era sa maire. La cambra era plan autra, non pas una cambrassa de palais parisenc, mas una cambreta tota simpla, amb un cricific sus la paret coma sol ornament. La mèma cambra ont eran nascuts tots los Pompidors, el, son paire, lo grand tamben emai lo grand de son paire e d'autres encara, e ont tots eran mòrts.

"Fanton, me fas lagui. Siás a prendre un marrit camin, o te disi. Los que frequentas dempuèi d'annadas son pas de brave mond, aquò non, e subretot lo grandàs, tant fals coma una èga aquel...

- Mamà ! Òm parla pas atal del General De Gaulle...

- Aaaa cala-te ! T'en vau fotra una ! Totjorn ai dich çò que me pensavi, vau pas cambiar a l’ora de morrir." La maire avia baissada la votz sens s'apasimar pasmens. "Parlas d'una galinièra, tè : lècaplats, manjapaures, falsamonedas.... De polits aucèls... Ton general que fa lo gal, e tu qu'espèras ton torn..."

Los uèilhs cutats, la vielha contunhava. "E aqui la tèrra que creba. Los vielhs passan, tanlèu enterrats los jovents cagan sul margue e se'n partisson a la vila. Detz ans de mai e lo país serà pas pus qu'un desert. E tu, de qué vas faire ? D'autorotas per faire venir lo parisenc ? De centralassas nuclearas per nos faire tot cremar ? De camps militars ? Vergonha aquò, vergonha..."

Lo Jòrdi disia pas mot. "Fanton, cal gardar la tèrra ! Las causas pòdon encara cambiar, las pòs cambiar. Amont, ton paure paire t'agacha. Ieu serai lèu a son costat..."

L'imatge de la maire ven fòsca. Pompidor sembla se desrevelhar. Vira los uèlhs cap a Lafont.

"Monsur Lafont, vos ai legit. Crèsi qu'aviatz rason, me soi colhonat... Me resta gaire de temps, pasmens vos vau ajudar. I aurà lèu d'eleccions presidencialas. La gacha es bòna, se van batre. Amb mon ajuda, emai postuma, podetz ganhar. Doman, un comunicat desvelarà a França mon estat e mon sosten a vòstra candidatura. Anèm, Lafont, i cal anar ! Es temps de la faire aquela revolucion regionalista !"

Un estatge mai naut, lo secretari general de l’Elisèu e son adjunta pausan sos escotaires e s'agachan, la mina longa.

"A completament virat lo sens !" s'empòrta Maria-França Garaud ! "La patria es en dangièr macarèl ! Una chança que li aguèssem levat lo boton nucleari...

- D'efièch, la sitacion es grèva," çò respond Edoard Balladur. "Cal faire quicòm...

- Òc ben ! L'anem revocar, aviar l'article 16, sonar la tropa !

- Calma-te Maria-França, calma-te. E tòrna-me aquel boton..."

Balladur chifra un brieu.

"Basta montar la dòsi un bon còp..."

La seguida...

Comments

[L'anchoio]

Quora vendrà la partida quatre?

Ai fòrça aimat l'imatge de conclusion de la partida I :)