Una lenga escricha pòt pas morrir !

« Se parlas castanha al sordanha, el tanplan te respond figa » çò disiá la mameta. Se l'aplicam a l’Estat francés, lo provèrbi nos rapela que la lenga de fusta aquò se pòt pas practicar sens se tampar l’aurelha. Per illustrar aquel principe màger de psicologia administrativa, una castanha (o benlèu qu’es una figa mòla) es atribuida a un representant eminent de la burocracia culturala parisenca :

S’o sabiatz pas, la DGLFLF es una branca del ministèri de la cultura que de'n primièr se maina de « garantir la primauté du français sur le territoire national » e ça que la de « développer le plurilingïsme ». Aquò dich, cercaretz de bada una accion en favor de las lengas minorizadas sul site de la delegacion, manca per finançar lo Forom des langues de Claudi Sicre (personalitat ja « Castan »hizada en 2009 - e òc ! La Castanha Academy es un monde pichon pichon).

Xavier North s’es ganhat la castanha mercés a una entrevista pareguda dins L’Express, qu’avetz quitament pas besonh de legir puèi que ne vos anèm faire lo resumit : las lengas regionalas son a morrir, çò qu’es la fauta de las familhas que las transmeton pus, emai la dels conselhs regionals que vòlon pas balhar de sòus per l'ensenhament. L’Estat planh una tala situacion. De son costat, a ja fach tot çò possible, puèi que França ten una legislacion que protegís perfectament la diversitat lingüistica. Monsur North nos rapèla las responsabilitats de cadun : l’Estat decidís, las collectivitats localas pagan e las familhas se petaçan.

L’entrevista s’acaba amb aquesta declaracion antologica : « Une langue écrite ne meurt jamais ». Monsur North, vos granmercejam. L’occitan va se jònher a totas las lengas que son pas jamai mòrtas puèi que son estadas escrichas : lo grec e lo latin de segur, mas tanben lo nahuatl, l’acadian, lo itite o encara lo sumerian (tanplan aquí una idèia per n’acabar amb las garolhas de grafia : avem pas pus qu'a escriure la lenga d’òc en caractèrs cuneifòrmes).

http://stripgenerator.com/