Estela

Aquò's per nòstra filha, qu'èra tant pichòta quand nasquèt que cabissia quitament dins las doas mans... L'avèm dicha Estela.

Estela, esteloneta,
Flamboneta dins ma man,
La lutz teuna es tan teuneta,
Atun-te fins a doman.

Estela, beluga freula,
Brasa del nòstre fogal,
Bufarem sus ta parpèla
A l’ora del cant del gal.

Una estela parpeleja
E puèi una autra s’empren,
Lo cèl fronzís e flambeja,
Ton front lusís doçament.

Lo calabrun fa las telas,
La nuech carga lo mantèl
Vielh e tot traucat d’estelas :
Cada estraç es un joièl.

Bocin d’estela sus tèrra,
Dins l’ostal mica de cèl,
Reson de l’ora primièra,
Lusor d’un monde novèl.

S’una esteleta soleta
Enlumina l’estelam,
Una sola man aperta
Sauvarà lo genre uman.

Comments

[laurenç]

E ben... pas gaire, enfin, pas pro : de frasòtas, quand aquò me ven. Es malaisit quand sias sol per o faire. La femna es pas occitana, e vivem pas en Occitània. Sabi pas tròp de qué ne pensarà la pichòta, espèri qu'aurà enveja de ne saupre mai. Veirem ben.

[Maime]

Una question meschanta pe un occitanista... Li parlas en òc a ta dròlla ??? :-/

[Laurenç]

Adieu Maime !
Segon l'estat civil es Estelle, mas de tot biais, ambé l'accent... Iara sarra los 2 ans e mièja. Es la nòstra primièra, òc, e aquò o serà totjorn ! Lo poëma l'aviai commençat quand èra nena e puèi l'aviai daissat de caire.

[Maime]

Felicitacions !! Es una naissença recenta ??? Qual atge a la p'ita ? Qu'es ton prumier enfant ? Un brave nom Estela (qu'es en occitan, son nom, oficialament ?).

Oc-es, sabe, sei fòrça curios...